kök
-
Bir denklemde bilinmeyen yerine konulduğunda denklemi sağlayan sayı.
İngilizce
root
Fransızca
racine, f
Almanca
Wurzel, f
-
Ağaç yapısında düzenlenmiş bir veri kümesinde ilk erişimin sağlanacağı, en tepedeki düğüm.
-
Bir sözcüğün ya da sözcük ailesinin daha küçük parçalara bölünemeyen ve en önemli anlamsal içeriği taşıyan sözlüksel birimi.
-
Matematikte bir sayının n'inci kuvveti alındığında kendisini veren değeri; örneğin karekök, küpkök.
-
Toprağın derinliklerine doğru gelişerek bitkiyi toprak üzerinde mekanik olarak ayakta tutan, ihtiyacı olan su ve mineral maddelerini topraktan alarak gövdeye taşıyan bitki organı.
