sözcük kökü
-
Bir sözcükten çekim ve yapım öğeleri çıkarıldığında kalan biçim; bir sözcük ailesinin değişik biçimlerinde yer alan, tarihsel dilbilimin, değişik türevleri açıklamak için yararlandığı, çoğu kez gövdeyle özdeşleşen parçası; örneğin, bek-çi-lik türetiminde bek-.
İngilizce root; word rootFransızca racine, f; radical, mAlmanca Wurzel, f; Wortwurzel, f